Sofie Obbens Mentale gezondheid 30 jun 2024, 11:00

Leestijd: 5 minuten

Strijd met puber om ADHD-medicatie? ‘Heb vertrouwen dat hij dit zelf kan sturen’

Onlangs deelden we op onze Facebookpagina het dilemma van Daisy (41). Zij vroeg zich af: “Mijn zoon wil geen ADHD-medicatie meer, wat moet ik doen?” Hier hadden veel lezers een mening over.

We delen een greep uit de reacties.

Weigeren van ADHD-medicatie

Mijn kind van twaalf heeft ADHD en heeft veel baat bij zijn medicatie. Sinds hij zijn medicijnen slikt, heeft hij meer rust, geniet hij meer op school en zijn de docenten ook meer te spreken over hem. Sindskort wil hij de medicijnen niet meer slikken. Het is iedere ochtend strijd in huis. Hij zegt dat hij er ‘saai’ van wordt. Daarmee bedoelt hij dat hij zichzelf te rustig vindt, ook bij zijn vrienden. De hormonen gieren door zijn lijf en hij is erg opstandig. Daar hoort ook bij dat hij zijn medicijnen weigert. Hij zegt zelf dat het prima gaat op school zonder medicijnen. Maar wij zien een duidelijk verschil. Hoe ga ik hiermee om?

Begeleid loslaten

“Logisch. Jouw puber wil zichzelf kunnen zijn en ervaren wat de medicatie voor effect heeft. Het is zijn lichaam, zijn keuze. Tijd dus om een plan met hem te maken. Op welke manier gaan jullie het aanpakken, waar kan hij tegenaan lopen en wat doe je dan en welk effect is niet acceptabel? Er komt een moment dat je het los moet laten en dan kan je dat beter begeleid doen.” – Jentina

“Slim kind. Het maakt een zombie van je kind. Er zijn andere manieren om ermee om te leren gaan. En ja ik heb zelf ook ADHD. Ik heb nooit medicatie gehad gelukkig omdat mijn ouders nadachten over de lange termijn effecten.” – Lisa

Vertrouwen

“Mijn dochter wilde het rond die leeftijd ook niet meer. Ook zij is gestopt en dit ging prima. Wanneer kinderen groter worden kunnen ze zelf beter hun dingen regelen en sturen. Heb vertrouwen dat hij dit ook kan. En zo niet dan kun je altijd de medicatie weer oppakken.” – Caro

“Mijn dochtertje heeft er veel baat bij en kan gelukkig goed aangeven hoeveel ze nodig heeft. Ze vond het heerlijk en ze vond het lekker om rust in haar hoofd te hebben. Ze is allesbehalve een zombie en op school gaat ze als een speer. Hier een grafiekje, het laatste stuk had ze medicatie, klein verschilletje maar hoor. Van een kind met veel faalangst omdat ze niet mee kon door haar slechte concentratie, naar een kind dat zelfs voorloopt, trots is op zichzelf en plezier heeft in school. Ze heeft de kortwerkende medikinet en die werken na vier uur uit, ze heeft die in de ochtend en tussen de middag. Mijn dochter was een keer haar medicatie vergeten en heeft heel de dag gehuild op school omdat ze niks voor elkaar kreeg.” – Brigitte

Ander brein

“Waarom is er op school geen ruimte voor zijn ADHD? Waarom mag hij niet zijn wie hij werkelijk is? Er zijn nu eenmaal kinderen en volwassenen met een ander brein dan de meeste mensen. Daar kan je niets aan doen. Ja, medicatie slikken maar als je kind dat niet meer wil dan zal je daar een oplossing voor moeten vinden. Zolang je kind een normaal IQ en een normaal inzicht heeft (dus geen verstandelijke beperking of ontwikkelingsachterstand) heeft je kind vanaf 12 jaar zeggenschap in de medische handelingen, dus ook in deze medicatie.” – Anoniem

“Logisch dat je kind zichzelf saai vind. Het haalt, van wat ik begrepen heb van mensen die deze medicatie slikken, de creativiteit weg. Mijn kind heeft een relatief late diagnose (mijn kind was net geen vier toen er ASS werd gediagnostiseerd) en kent zichzelf als druk en gezellig. De maatschappij is niet ingericht op deze drukke of dromerige kinderen. Wat je kan doen, als je dat al niet gedaan hebt, is kijken of er handvatten zijn om je kind te leren omgaan met ADHD en zelf trainingen volgen om het gedrag van je kind beter te begrijpen. Goed op details letten van je kind en uitzoeken, samen met je kind, wat werkt en wat haalbaar is. Probeer het eens een poosje zonder medicatie. Kijk of je als ouder(s) daarmee en daarin je kind kan aansturen op een manier die past bij je kind.” – Anoniem

“Medicatie is niet in alles de oplossing. Geef je kind de mogelijkheid om dit soort dingen te onderzoeken. Als het nu niet lukt dan is de kans ook groot dat het later, wanneer je kind een baan vindt, ook niet lukt en dan heeft je kind wel iets nodig wat gaat lukken. Juist de tijd op school is er om te ervaren wat wel en niet mogelijk is. Met of zonder medicijnen. Kijk wat past bij je kind.” – Annemiek

Wat vindt het kind?

“In het artikel stond dat de ouders erg geholpen waren met de diagnose en medicatie van hun kind, maar vindt het kind dat hij ook geholpen is met die medicatie? Dat lees ik er niet in terug, wel dat hij zichzelf saai vindt tegenwoordig en precies op een leeftijd dat je absoluut niet saai wilt zijn.” – Priscilla

“Ga als eerste serieus en open het gesprek aan met je puber en kijk of je eruit kunt komen of een compromis kan sluiten. Zoek oplossingen voor als het lastig wordt. En vraag om aanpassing van de dosering voor momenten dat je puber het wel nodig heeft, bijvoorbeeld bij belangrijke toetsen op school, of periodes waarin de structuur wat minder is (als er logees komen, in de sinterklaastijd of op kamp). Sommige medicatie werkt vrij snel na het innemen en is dan ook weer na een tijdje uitgewerkt.” – Ryanne

Tips van de redactie

De meeste lezeressen zijn het erover eens dat je een plan kan maken met je kind. Oefen bijvoorbeeld met een dag zonder medicatie. Hoe gaat het dan op school? Of doe het alleen tijdens de proefwerkweek. Mogelijk is zijn gedrag de laatste jaren dermate ontwikkeld, dat de medicatie niet of minder nodig zijn. Bekijk ook of er alternatieven zijn voor de medicatie. Hij zou een training kunnen volgen om beter met zijn ADHD te kunnen omgaan. Wel adviseren wij om de verandering in dosering van medicijnen van je kind altijd in overleg met de arts te doen.

Dochter ’s avonds alleen laten fietsen? ‘Je verwijt het jezelf je leven lang als er iets gebeurt’